జీవితాంతం నిరాశ, నిస్పృహలతో అలసిపోయి,బరువెక్కిన హృదయంతో చీకటిలో మగ్గిపోతూ రేపటి ఉదయం ఎన్ని గాయాలను చేసేందుకు వేచి ఉందో అనే భయంతో బెదురు చూపులు చూస్తున్న కంటి నుంచి జారిపడుతున్న కన్నీటి సంద్రాన్ని నేను.
నిన్ను మరచిపొమ్మంటున్న వీళ్లకి తెలియదా నవమాసాలు ఆశగా ఎదురుచూసిన బిడ్డని ప్రేమగా పొత్తిల్ల లోకి తీసుకోబోయే సమయంలో ఎవరో బిడ్డని లాక్కుని తీసుకుపోయి కంటి ముందే తనని చిత్ర హింసలు పెట్టే పరిస్థితిలో తల్లి చూసే ప్రత్యక్ష నరకం.అలాగే ఉంటుంది కదా నిన్ను వదిలిపెట్టాల్సి వస్తే నా పరిస్థితి.నువ్వు నేను వేరు వేరా?నీపై నాకున్నది ఎటువంటి వికారాలకు చోటు లేని తల్లి ప్రేమ కి ఏ మాత్రం తీసిపోని పవిత్రమైన ప్రేమ కదా.
Wednesday 23 September 2015
నీపై నా ప్రేమ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment